Lunch, Diner èn voor de Avondborrel aan gezelligste Bar van Binnenstad-Oost !!!
Geschiedenis:
Damsterdiep (‘Damster’: afkomstig van ‘Appingedam’) werd rond 1425 tussen stad
Groningen en Delfzijl gegraven met een uitloop in de Eems en heeft van 1574 tot
1884 in verbinding gestaan met het Schuitendiep. De buurt van het Damster- en Schuitendiep
was oorspronkelijk een voorstad die bekend stond als het ‘Schuitenschuiverskwartier’.
In
1634 is ‘
Het Lopster (Loppersummer)
Veerhuis’,
zoals het gevelsteentje aan de voorzijde aanduidt, aan het Damsterdiep gesticht,
o.a. vanaf hier kon men per trekschuit (In Groningen en Friesland meestal ‘snikke’
genoemd) of beurtschip, gelegen in het Binnen-Damsterdiep (‘Binnen’ vanwege de
ligging binnen de bastions) naar alle windstreken, o.a. Loppersum, afvaren. De wachttijd brachten de reizigers door in de herberg Het Lopster Veerhuis alwaar de waard en waardin hen voorzagen van 'drancken ende speijzen'.
De
geregelde snikkevaartdienst – een soort van openbaar vervoer te water – kwam begin
17e eeuw op gang. Behalve personen werden onder meer vrachten als graan,
stroop en voor de Nederlandse Bank zilvergeld voor haar correspondenten in de Veenkoloniën
vervoerd. Slagers uit Veendam stuurden per snikke verse koeienlever naar
Groningen voor de worstfabriek van NOACK.
Aangetrokken door het drukke
scheepvaartvervoer vestigden zich allerlei bedrijfjes langs de kaden en in de
directe omgeving. Onder meer kuipers, korfmakers, zeilmakers, scheepsagenturen
en vervoerders. Het was tot in de twintiger jaren van de 20e eeuw een
drukte van belang op de kades langs het Damsterdiep. Trekschuiten, beurt-,
markt- en dorpsschepen lagen er te wachten op goederen en personen om deze te vervoeren
naar het noorden en het oosten van de provincie.
Langs
de diepen lagen jaagpaden, hierover trokken de paarden met de snikjongens op
hun rug de schuiten van dorp tot dorp. Een lijn van zo'n vijftig meter verbond het
paard met de mast van de snikke.
De inrichting van de snikke was zeer sober. Personen
en lading moesten in één ruimte geborgen worden. Midden 18e eeuw bepaalde de provinciale
overheid dat ‘ten gerieve van den reysenden man' aparte ‘roeven’ (overdekte verblijfjes)
op de snikken verplicht werden. Er kwamen zelfs vanaf 1740 zogenoemde
'bargediensten' (beurtdiensten), die voornamelijk voor personenvervoer bedoeld
waren, een soort 'snelsnik'. Men kon toen vanaf Oude en Nieuwe Pekela
rechtstreeks - wel met overstappen natuurlijk - naar Amsterdam reizen voor vijf
gulden.
De
'snickevaerders' (schippers van een snikke) hadden lange tijd op de kanalen het
monopolie op personen- en vrachtvervoer. De sinds 1858 opkomende stoombootdiensten
vervingen gaandeweg de zeilschepen en trekschuiten en maakten door hun snellere
verbindingen rond 1900 een einde aan het bestaan van deze beroepsgroep.
Gedurende
bijna 300 jaar heeft de regelmatige dienstregeling der snikken vaart gebracht in
de Groningse economie. In 1951 is het Binnen-Damsterdiep gedempt. Het personen-
en goederenvervoer naar de dorpen is sindsdien door bus, vrachtwagen en trein overgenomen.
In zijn bijna 400-jarige bestaan bent u nog steeds van
harte welkom in
‘Het Lopster Veerhuis’!
Ervaar, geniet en proef zijn
rijke historie en de gezellige, ontspannen sfeer. Kom langs en laaf uw dorst aan 'heerlijcke drancken' en versterk de inwendige mens met 'smaeckelijke speijzen'.
Maandag t/m Vrijdag geopend vanaf 11 uur. Zaterdag vanaf 17 uur.
Graag tot (weer)ziens!
Het Lopster Veerhuis
Marian & Hans
050 - 204 6064
06 - 25 123 766
info@hetlopsterveerhuis.nl
(*Bronnen: Wikipedia, alsmede teksten van
Edward Houting en Egbert van der Werff, Groningen)
